Εξοργιστείτε!!!!
Διασκευάζοντας Ελύτη: «Την οργή του λαού, των εφήβων τη μάνητα να φοβάστε»! «Ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού…»! «Εξοργιστείτε..», προτρέπει το ομώνυμο βιβλίο του Στεφάν Εσέλ που μόλις κυκλοφόρησε πούλησε 100.000 αντίτυπα, «Το χειρότερο απ’ όλα είναι η αδιαφορία, την ώρα που ξεθεμελιώνονται όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις»! «Μισώ τους αδιάφορους», έλεγε ο Γκράμσι και η Μάργκρετ Μιντ: «Ποτέ μην αμφιβάλλεις πως ακόμη και μια φούχτα άνθρωποι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Μονάχα έτσι έχει αλλάξει μέχρι τώρα»!…
Βύρων Λεοντάρης, [Αν δε θυμώσω]…
“Αν δε θυμώσω, πώς να σηκωθώ από την αηδία/ μες στους συνωστισμούς των συμφορών πώς ν’ ανασάνω/ ν’ αποτινάξω το ζυγό των καπνισμένων ουρανών/ και να φυσήξει από τα πέρατα της γης η ελπίδα;/ Για ποιο χάος μου μιλάτε, για ποιο χάος/ όταν μπροστά μας χάσκουνε βαθιά πηγάδια τρόμου/ όταν πληγές τριγύρω μας φωνάζουν/ όταν πονάει το μέλλον, για ποιο χάος μου μιλάτε;…/ Σπούδασα την κυκλοφορία των δρόμων/ έμαθα την ανατομία της δυστυχίας./ Χάος δεν υπάρχει. Μονάχα πληγή./ Τίποτε δε με ξεγελάει, σ’ ανήμερη είμαι πάλη με τον όλεθρο/ το χνώτο της απελπισίας απωθώ…/ Αν δεν παλέψω, πώς να βγω από τη δυστυχία/ να σμίξω μες στον κίνδυνο την αυριανήν ημέρα/ ν’ αγγίξω το σφυγμό της, να βγω να περπατήσω στους δρόμους της/ να φιλήσω ταάτια της ανάμεσα από λάμψεις και βροχές/ και να της πω πως δεν χάθηκα- κανείς μας δε χάθηκε-/ σφίγγοντάς της επάνω μου παράφορα ώσπου να γίνει τώρα/ ώσπου να γίνει σάρκα μου/ καθώς χυμώ και πέφτω με το στερνό παλμό ξεμανταλώνοντας τον ήλιο.”
(Β. Λεοντάρης, Ψυχοστασία, εκδ. Ύψιλον)
</a
Λόγος Παράταιρος 