1η Απριλίου 2012… Καλή Πρωταπριλιά!…Καλό μήνα με το ποίημα του μήνα: Ρίτσος, Παλαμάς, Χολάν, Σολωμός….
“Απρίλης: Άνοιξη! Δυο σταγόνες θάλασσα τα μάτια σου.
Μια καρδερίνα ανεβοκατεβαίνει σ’ έναν ξύλινο σταυρό.”
(Γιάννης Ρίτσος, Σημειώσεις στα περιθώρια του χρόνου)
…..
Κ. Παλαμάς, “Ο Απρίλης και η Αυγή”
Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει/ ο Απρίλης κι η Αυγή,
να του στρώσει το προσμένει/ νυφικό κρεβάτ’ η Γη.
Χίλια δώρα ετοιμάζει/ για το ταίρι π’ αγαπά,
τα ξεθάφτει, σα χαλάζι/ πλούτη ατίμητα σκορπά.
Εις τους κήπους άνθη χύνει/ και πουλιά στις λαγκαδιές,
Στα πουλιά τραγούδια δίνει,/ και στα άνθη ευωδιές.
Τη δροσιά κάνει να λάμπει/ σα διαμάντι στα κλαριά,
άνθος φτερωτό την κάμπη/ αεράκι το βοριά.
Και τα δέντρα φουντωμένα,/ πράσινα, βαθιά, ανοιχτά,
μόλις βγήκαν νιοβαμμένα/ απ’ τα χέρια της κι αυτά.
Ειν’ η λίμνη πιο γαλάζια, πιο καθάρια η ρεματιά,
πιο πολλά εχ’ η κόρη νάζια/ κι ο έρωτας ψευτιά.
Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει/ ο Απρίλης κι η Αυγή,
να του στρώσει το προσμένει/ νυφικό κρεβάτ’ η Γη.
(Κ. Παλαμάς, Άπαντα, τ. 1ος, Γκοβόστης)
…….
Βλάντιμιρ Χολάν “Τέταρτος μήνας”
“Απριλιάτικη καταχνιά. Μια αχτίδα ήλιου
χλωμή σαν το ραβδί ενός τυφλού χαράζει σιγά το δρόμο της,
αν και πιο σίγουρη από μια βδομάδα πριν.
Κρύα χέρια, ζεστή καρδιά.
Κι εσύ νιώθεις πιο πολλά από ένα αίσθημα. Όμως αυτό είναι όλο.
Αν σ’ απειλήσει ο κίνδυνος, δεν έχεις προστασία.
Αν σ’ απειλήσει η ευτυχία, είσαι ανίσχυρος.
(Ξένη ποίηση του 2ου αιώνα, Ελληνικά γράμματα)”
………….
Δ. Σολωμός, “Ελεύθεροι πολιορκημένοι, Σχεδίασμα Γ’”
“Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Ανάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος […]
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
Η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει
Όποιος πεθαίνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Τρέμ’ η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της…”
-Και για να τιμήσουμε και το έθιμο της Πρωταπριλιάς… στιχουργικά “ψέματα”:
Δ. Ζερβουδάκης, «Παρ’ τα βήματά σου»
«Παρ`τα βήματά σου,παρ`τα χρόνια τα βαριά σου
δες τα όνειρα πετάνε μακριά σου
σήκωσε το βλέμμα έλα φτιάξε μου ένα ψέμα
έτσι να το πιω γουλιά γουλιά κοντά σου…»
-Νίκος πορτοκάλογλου, «Ψέματα»
«Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό ένα όνειρο
Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό εγώ χωρίς εσένα,
Εγώ χωρίς εσένα»
-Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, «Δωσ’ μου το ψέμα σου»
«Μέσα στο χειμώνα, φέρε μου το φως
που φώτιζε της θάλασσας την άγνωστη γραφή.
Μοναχική γυναίκα, γυναίκα μεθυσμένη
με της ομορφιάς σου το άγριο κρασί
Δως μου, δως μου το κόκκινο κρασί.
Δως μου το ψέμα σου…»
</a
Λόγος Παράταιρος 