Λόγος Παράταιρος

«Παράταιρος ο λόγος ο δυνατός/ μέσα σε μια πολιτεία που σωπαίνει» (Γ. Ρίτσος)

Ο Τόμας Έλιοτ, το ποίημά του «Οι κούφιοι άνθρωποι» και η οργάνωση «Συνωμοσία πυρήνων της φωτιάς»…

 

Ευκαιρία να θυμηθούμε και να διαβάσουμε Τόμας Έλιοτ, γνωστός κι ως «ο ποιητής της “Έρημης χώρας”: Η οργάνωση “Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς” στην ανακοίνωσή της, για την ανάληψη της ευθύνης για την επίθεση στο κτίριο την Βουλής, παραθέτει στίχους του Έλιοτ…

Εδώ δημοσιεύω ένα μεγαλύτερο απόσπασμα από το ποίημα «Οι κούφιοι άνθρωποι», από το βιβλίο: «Τ. Σ. Έλιοτ, Άπαντα ποιήματα, μτφ. Αριστοτέλης Νικολαϊδης, εκδ. Κέδρος»…

 

«Οι κούφιοι άνθρωποι»

    (Τόμας Σ. Έλιοτ)

 

Είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι/ είμαστε οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι

σκύβοντας μαζί/ κεφαλοκαύκι άχυρο. Αλίμονο!

Οι στεγνές φωνές μας, όταν/ ψιθυρίζουμε μαζί

είναι ήσυχες και ανόητες/ σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι

ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί/

στο ξερό μας κελάρι.

 

Σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα

παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση.

 

Αυτοί που πέρασαν/ με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο  Βασίλειο

μας θυμούνται-αν καθόλου-όχι ως χαμένες

 βίαιες ψυχές, μα μονάχα/ ως κούφιους ανθρώπους

τους βαλσαμωμένους ανθρώπους….

                         III

 «…αυτή είναι η νεκρή χώρα/ αυτή είναι του κάκτου η χώρα

 εδώ τα πέτρινα είδωλα/ σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν

την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω από το σπίθισμα σβησμένου άστρου…

                          V

…Mεταξύ ιδέας/ και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης/ και δράσης/ πέφτει η Σκιά

                            Γιατίι δικό σου είναι το βασίλειο
Μεταξύ αντίληψης/ και δημιουργίας

 μεταξύ κίνησης/ και απάντησης/ πέφτει η Σκιά

                           Η ζωή είναι πολύ μακριά

 Μεταξύ πόθου/ και σπασμού

μεταξύ δύναμης/και ύπαρξης/
μεταξύ ουσίας/ και πτώσης

 πέφτει η Σκιά

                          Γιατί δικό σου είναι το βασίλειο
γιατί δική σου είναι η ζωή/ γιατί η ζωή είναι δική σου

δική σου/ αυτός είναι ο τρόπος
που ο κόσμος τελειώνει

 όχι με ένα πάταγο αλλά με ένα λυγμό».

 (Τ. Σ. Έλιοτ, «Οι κούφιοι άνθρωποι», σ. 117, «Άπαντα ποιήματα», μτφ. Αριστοτέλης Νικολαϊδης, εκδόσεις Κέδρος).

 *Στον τελευταία λέξη του τελευταίου στίχου γίνεται η μεταστροφή από τη «Συνωμοσία πυρήνων της φωτιάς: «…που τελειώνει ο κόσμος/όχι με ένα λυγμό αλλά με ένα πάταγο», ενώ κανονικά ο στίχος είναι: «όχι με έναν πάταγο αλλά με ένα λυγμό»…

* Ο στίχοι που είναι σε εισαγωγικά είναι αυτοί που χρησιμοποίησε στην ανακοίνωσή της η οργάνωση. Η οργάνωση γράφει ακόμα στην ανακοίνωσή της ότι το ποίημα γράφτηκε από τον Τ.S. Eliot για τον Γκάι Φοκς που επιχείρησε να ανατινάξει το Βρετανικό κοινοβούλιο).

 

 

Advertisement

Single Post Navigation

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: